ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

31/08/2009

>Γιατί κάποιος δεν ακούει αυτό που πιστεύει ότι είπες …

Filed under: ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ — ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ @ 22:19

>Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μας ακούνε γιατί είχαν άσχημη μέρα. Μπορεί να τους απασχολούν τα άσχημα λόγια που κάποιος τους είπε ή ο φόρτος της εργασίας τους δεν τους επιτρέπει να ακούσουν απολύτως τίποτα. Ή μπορεί να μας απομακρύνουν για οποιαδήποτε λόγο – να θεωρούν ότι τους μιλάμε μόνο γιατί θέλουμε κάτι ή ότι θα τους κάνουμε κήρυγμα ή ότι δεν νοιαζόμαστε πραγματικά γι΄ αυτούς.

Οι άνθρωποι συχνά δεν ακούνε, γιατί θεωρούν δεδομένο αυτό που θα τους πούμε. Ή δεν μπορούν να μας ακούσουν γιατί δεν μπορούν να βάλουν στην άκρη τις δικές τους ανάγκες ή γιατί αυτό που τους λέμε τους αγχώνει. Εν συντομία, όταν οι άλλοι δεν ακούν, μπορεί να μας βάζουν στον πειρασμό να ρίχνουμε το φταίξιμο στη δική τους δυστροπία, οι αιτίες είναι πολλές και περίπλοκες …

(από το βιβλίο «Η χαμένη τέχνη της ακρόασης» του M.Nichols, Εκδ. Κέδρος)

19/08/2009

>Όταν το κανονικό γίνεται … ανάποδο και τουμπαλιν

Filed under: ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ — ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ @ 12:06

>Θυμήθηκα πρόσφατα τις περιπέτειες της Λορέτας της ποντικίνας στην προσπάθειά της να γνωρίσει τον κόσμο. Να ένα απόσπασμα της συνομιλίας της με μια αράχνη στην αποτυχημένη προσπάθειά τους να συνθέσουν τις διαορετικές οπτικές τους :

… και τότε συνάντησε μία μεγάλη πορτοκαλιά αράχνη που κρεμόταν σ’ ένα λεπτό ιστό κεντημένο στο κλαδί ενός δέντρου.

-Τι κάνεις; τη ρώτησε ευγενικά η Λορέτα.
-Τα ίδια αποκρίθηκε βαριεστημένα η αράχνη χωρίς να κουνηθεί.

-Πώς νιώθεις έτσι Κρεμασμένη ανάποδα; ξαναμίλησε με φιλική διάδοση η Λορέτα.
-Ποιος Κρέμεται ανάποδα; ρώτησα τότε η αράχνη, ενώ ταυτόχρονα έψαχνε με το βλέμμα της τριγύρω να δει για ποιον μιλούσε το ποντικάκι.

-Μα εσύ κρέμεσαι ανάποδα! αποκρίθηκε γελαστά η Λορέτα, πιστεύοντας πως η αράχνη την κορόιδευε.
-Όχι εγώ!, απάντησε τότε η αράχνη και κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Όχι εγώ!

-Μα… αυτό φαίνεται!, απάντησε με σιγουριά η Λορέτα. Είσαι ανάποδα και από τα δέντρα και από μένα.
-Βλακείες! ξαναμίλησε η αράχνη. Εσύ είσαι ανάπο­δα όχι εγώ. Εσύ περπατάς στο ταβάνι μου.

-Μα εσύ Κρέμεσαι ανάποδα! διαμαρτυρήθηκε η Λορέτα. Δε βλέπεις; Εγώ περπατάω κανονικά.
-Νομίζω πως αυτό που βλέπω ανάποδο, εσύ το βλέπεις κανονικό.., επέμενε Και πάλι η αράχνη, έτσι, αδιάφορα.

-Όχι! Όχι διόρθωσε η Λορέτα. Λυτό που εσύ βλέ­πεις κανονικό, για μένα είναι ανάποδο!
-Τα ταβάνια είναι πάντοτε ταβάνια, αποκρίθηκε η αράχνη και πάλι με την ίδια αδιαφορία στη φωνή της.

Από το βιβλίο του Axel Duwe «Οι Περιπέτειες της Λορέτας της Ποντικίνας», Εκδ. Ελληνικά Γράμματα

14/08/2009

>Όταν οι σχέσεις παθαίνουν … ηλίαση

Filed under: ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ — ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ @ 12:45

>

Το καλοκαίρι είναι μια περίοδος συνδεδεμένη με διακοπές, χαλάρωση και διασκέδαση. Είναι όμως έτσι για όλους; Για κάποιους μπορεί να αποτελέσει αφορμή πυροδότησης προβλημάτων σε συναισθηματικό αλλά και σε επίπεδο σχέσεων.
Μάλιστα, τα προβλήματα αυτά εντείνονται, καθώς το γενικότερο κλίμα είναι τελείως διαφορετικό και όλοι αναμένουν με ιδιαίτερη χαρά τη συγκεκριμένη εποχή και ακόμα περισσότερο τις διακοπές.

Απλή κούραση ή κατάθλιψη;
Εξαιτίας της ζέστης και της υγρασίας, νιώθουμε πολλές φορές έντονη κατάπτωση και νωθρότητα. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με την κούραση που έχει συσσωρευτεί απ’ όλη τη χρονιά, η αίσθηση αυτή δρα αρνητικά στη διάθεση. Σε πιο ακραίες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και κατάθλιψη, με τη μορφή του «συνδρόμου εποχικής κατάθλιψης», που εμφανίζεται συνήθως τους χειμερινούς μήνες.
Κατάθλιψη ή και μελαγχολία μπορεί να προκληθεί όταν έχουμε μεγάλες προσδοκίες για το πώς θα βιώσουμε το καλοκαίρι και τις διακοπές. Η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές και στην πραγματικότητα προκαλεί έντονη απογοήτευση, θλίψη και ενισχύει αρνητικές αντιλήψεις για την εαυτό μας και τον κόσμο.
Ιδιαίτερα για τους μοναχικούς ανθρώπους, εκείνους που δεν έχουν καλές σχέσεις με την οικογένειά τους ή όσους έχουν βιώσει απώλειες, το καλοκαίρι και ακόμα περισσότερο η περίοδος των διακοπών τούς φέρνουν πιο έντονα αντιμέτωπους με τη μοναξιά.

Αλλαγές στην καθημερινότητα
Επιπλέον, την εποχή αυτή υπάρχουν πολλές αλλαγές στο πρόγραμμα της καθημερινότητας και στις συνήθειές μας. Τα παιδιά δεν έχουν σχολείο και δεν ξέρουμε πώς να τα απασχολήσουμε και πού να τα αφήσουμε όταν δουλεύουμε. Φίλοι και συγγενείς λείπουν και αισθανόμαστε εγκατάλειψη, μοναξιά και θλίψη. Οι φοιτητές επιστρέφουν και πρέπει να προσαρμοστούν στους κανόνες των γονιών τους. Αλλάζουμε τόπο διαμονής στις διακοπές και πρέπει να προσαρμοστούμε σ’ αυτόν… Τέτοιες αλλαγές κάποιους τους αποσυντονίζουν και τους αγχώνουν. Η ύπαρξη περισσότερου ελεύθερου χρόνου επίσης μπορεί να είναι ένας ιδιαίτερα επιβαρυντικός παράγοντας, κυρίως για όσους δυσκολεύονται να χαλαρώσουν, δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα πέρα από τη δουλειά ή δεν έχουν καλές διαπροσωπικές σχέσεις.

Οικονομική κρίση και κρίση πανικού
Αυτή την περίοδο οι οικονομικές δυσκολίες γίνονται πολύ πιο εμφανείς, καθώς οι διακοπές κοστίζουν, ενώ οι έξοδοι είναι συχνότερες και ξοδεύουμε περισσότερα. Το… πλήγμα αυτό στο οικογενειακό ταμείο μπορεί να προκαλέσει εκνευρισμό, άγχος, απελπισία και αίσθημα ανικανότητας.
Το καλοκαίρι ευνοεί, επίσης, την εμφάνιση κρίσεων πανικού. Αν έχουμε περάσει έντονο στρες ή κάποια μεγάλη ανατροπή στη ζωή μας και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τη συναισθηματική της επίδραση ή δεν έχουμε φροντίσει τον εαυτό μας, μπορεί να εμφανιστούν κρίσεις πανικού. Όταν αρχίζουμε να χαλαρώνουμε από το έντονο πρόγραμμα, ουσιαστικά επιτρέπουμε στον οργανισμό μας να τις εκδηλώσει.

Τεστ στον εαυτό μας και στις σχέσεις
Άλλα προβλήματα που μπορεί να προκληθούν το καλοκαίρι σχετίζονται με την εξωτερική μας εμφάνιση. Καθώς τα ρούχα που φοράμε είναι λιγότερα, η έκθεση του σώματός μας είναι μεγαλύτερη, με αποκορύφωμα τη στιγμή της… παραλίας. Όταν δεν αισθανόμαστε καλά με το σώμα μας, η έκθεση αυτή μπορεί να δημιουργήσει έντονο άγχος και αρνητικές σκέψεις για την αξία μας.

Η περίοδος των διακοπών είναι, επίσης, ένα τεστ για τις διαπροσωπικές σχέσεις. Τα προβλήματα ξεκινούν από την επιλογή του μέρους των διακοπών (ακόμα και το μαζί ή χώρια) και τα χρήματα που θα ξοδευτούν μέχρι τη συμβίωση σε ένα μικρότερο χώρο για πολλά συνεχόμενο 24ωρα. Η μεγάλη επαφή με τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους, χωρίς τον αντιπερισπασμό της δουλειάς ή την καθημερινή ρουτίνα, μπορεί να προκαλέσει έντονο άγχος, εκνευρισμό και να καταλήξει σε καβγάδες, ακόμα και στο χωρισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι το ποσοστό των ζευγαριών που χωρίζουν μετά τις διακοπές φτάνει το 54%!

(της Χ.Σαμαρακη, δημοσίευμα της City Press)

Blog στο WordPress.com.